YAKDI GÖNÜL SARAYIMI BÜNYAD ETTİ FELEK

İbrahim TEZÖLMEZ

Yıktı gönül sarayımı gayrı bünyâd etti felek

Beni gam ile doldurup ağyârı şâd etti felek

Cevr ü cefâ libasını biçti bize bir makasta

Bir an bile lutfetmedi bize inad etti felek

Ol yâre vuslat emeli hayâl-i muhâl oluptur

Rakîbi rahat ettirip bizi Ferhâd etti felek

Ne zaman ki dü çeşminin tufanına tutulmuşum

Öyle taştı gözüm yaşı Dicle , Fırat etti felek

Zülf-i siyah tuzak kurup tîr-i müjen can alıptır

Ne çare gammaz gamzeni bana cellad etti felek

Ey İbrahim sabır kıl kim ne gelirdi  elimizden

Öyle münasip görmüştür öyle murad etti felek