HOYRAT İLE MANİ ARSINDAKİ FARK    

         Hoyrat başka yerlerde hep mani karşılığında kullanılmaktadır. Şanlıurfa'da ise hoyrat ve mani iki ayrı mefhum olarak belirmiştir. İki kavramı birbirinden ayırt etmek sade ve basit sanılmaktaysa da ilmi bir ölçü kullanarak aradaki farkları belirtmek için kesin bir sonuca varmak hiç de kolay değildir.

Hoyrat genel de cinaslı olduğu halde mani çoğunlukla cinassızdır. Bazen cinaslı manilere  de rastlamak mümkündür.

            Hoyrat türküden ayrı ve kendine has ezgi ve usullerle söylenir.

            Kerküklü usta hoyrat çağıran Osman Tepebaşı "Mani sözdür, hoyrat sadadır" diyerek mani ile hoyratı çok kısa ve güzel ifade etmiştir.

            Mani ile hoyrat arasındaki ayrılığı belirten hususlardan biri de maninin halk türküleri metinlerine girmiş olmasıdır.

            Hoyrat havası ile söylenen dörtlükler, halk türkülerinde pek kullanılmaz.

            Türkülerde geçen mani dörtlükleri de hoyrat havalarında kullanılmamaktadır.

            Hoyrat, mana ve sanat bakımından maniden daha kuvvetli olup üstün vasıflı yapıdadır.

            Mani genelde kadınlar arasında söylenen ve terennüm edilen dörtlüklerdir.

            Hoyrat ise erkekler tarafından yaygın şekilde ezgi eşliginde söylenen sanat kavramı daha belirgin edebi bir mahsuldür. Hoyrat okunduğu zaman adeta sesle yapılan bir taksimi andırır.

            Hoyratların genelde ilk mısraları eksik heceli olur, bazen de mısra sayısı dörtten fazla olabilir ve cinas bolca kullanılır.