HALAY

Abuzer Akbıyık

Davul   sesine, zılgıt sesi   karışır

Yüreklere kor düşer,  yanar  ha yanar

Çocuk  genç  yaşlı, hep el ele tutuşur

Oynar Şanlıurfalım, oynar  ha oynar

   Zurna  ağırdan  çalarken,  Hasan Dağı

   Kalpler birleşir,   olur sevgi  yumağı

   Eller  bir dantel  gibi  örerken  ağı

   Gönüller aşka gelir, kaynar  ha  kaynar

Eli kulakta dertli bir hoyrat  söyler

Nemlenir gözler, içine  hüzün çöker

Kimi  gözyaşı  döker   kimi ah  çeker

Söyler yanık türküyü, söyler ha söyler

   “Urfa  bir  yana  düşer  zülüf  gerdana

   Bu nasıl baş bağlamak her gül bir yana”

   Düz'de  güler,  kımılda  başlar şivana

   Ağlar  kendinden geçer,  ağlar ha ağlar

Elinde  ipek  mendil,  kırmızı  beyaz 

Kah oturur kah kalkar, yoruldum demez

Davucunun      önünde  titrer   titremez 

Duygular bir sel olur,  taşar ha taşar 

   Eller  havada,  dört  abide   misali 

   Değnek oynu vakar ciddiyet  timsali

   Yiğittir merttir  yoktur  eşi emsali  

   Cengi harbi’de coşar, coşar ha  coşar