URFALIYA KASİDE

                          Abuzer Akbıyık’ a

 

İbrahim Tezölmez

 

Kaside yazar, memduhu çiğköftedir…

Külhanda gül yetiştirir,

Kasap dükkânında bülbül

Satıra inat!

 

“Sırgası” heybeye karşı,

Rezzakı üzümünü doldurmuş

Merkebe biner bağ yollarında

Katıra inat.

 

Evleri kala’ya karşı,

Yüreği Çift Kubbe

“Degenek” oynar düğünde

“Ebu cenah”tır, asâsı cellat çivili

Kollar kasılı, ökçe basılı

“Sako”, “çine”e asılıdır

-tello gider yan gider tello-

Yürüyüşü “yanfırı”, âheste beste

Hem şanlı, hem delikanlıdır

 

Ehl-i keyftir;

Keçe üzre çift yastık,

Zubun giyer ince ipek

Yan gelir, yatar eyvanda.

 

Köfte yoğururken güfte yapar;

Güftesinde isot, bulgur baş tacı

Köftesi acı mı acı.

 

Evlerinin önü kuyu “hayad”ında “arış”;

Ak bahtlı, altın tahtlıdır:

Tahtı yazdan yaza kurulur dama,

Bahtın suratı bir karış…

 

Dam damlar kışın

Ev şırıl şırıl

Teşt kor, leğen kor, dam loğlar

Urfalımda yürek yine pırıl pırıl.

 

Nemrûdi zulümlere uyanmış sabahları

Tepedekiler hep tepeden bakarak

Sabret demişler, bekleyen derviş demişler

Demişler ki, sabırla koruk helvâ.

 

Allah var, gam yok

İnancı İbrahimce…

Eyyûb’un sabrınca

Sabırla bekler,

Keldanilerden kalma

Mağarasında,

Yıllardır, yüzyıllardır bekler

Durur hâlâ…

 

Kalenderdir rinttir;

Dünyayı satar bir pula.

Cömerttir, dağıt çömçeyle,

Kaşıkla topla.

Gamlıdır;

Dam damlar, çocuk ağlar,

Borçlu kapıda.

 

Ses dâvûdi, özü merttir;

Dosta dost, düşmana düşman,

Heybesi sırgası

Dert üzre derttir.

 

Hulhu yoktur, ihmaldir,

Çelebidir;

Mezatta kuzu koyun

Celebidir.

Ağadır, azaptır;

Yıllardır, yüzyıllardır ihmalden

Sahipsizlikten muazzeptir.

 

Türküsünde atlar sallar başını,

Hayâl atı kanatlıdır.

Eller tutmuş ağey

Sular başını,

Eller aya, o atlıdır…

Hoş sohbet, dili tatlıdır.

Ey İbrahim bu şiirin,

Elhak, ince sanatlıdır!...