Dağlarda gezerken ceylan sürüsü

Yağlı kurşun değer düşer birisi

Anası ağlayıp şivan ederken

Seslenir avcıya ceylan yavrusu

             Vurma zalım vurma ben yaralıyam

             Vurma hayın vurma ben Urfalıyam

Kara gözlerinden süzülür yaşlar

Yandırır kül eder mahzun bakışlar

Can bedende iken, en son nefeste

Dile gelir ceylan sözüne başlar

             Vurma avcı vurma ben yaralıyam

             Vurma hain vurma ben Urfalıyam

Ateşten gömlektir evlat acısı

Gözünden kanlı yaş döker bacısı

Üstünden aylar da, yıllar da geçse 

Yürek yarasıdır dinmez sancısı

             Vurma avcı vurma ben yaralıyam

             Vurma zalım vurma ben Urfalıyam